حکمران کم‌ظرفیت و ریسمان اینترنت
حکمران کم‌ظرفیت و ریسمان اینترنت
محمد فاضلی
هر فناوری نوینی در ایران با مشکلاتی روبه‌رو شده است. این مشکلات وقتی بیشتر می‌شوند که حکمران ظرفیت درک، شناخت، بهره‌برداری مناسب یا فائق آمدن بر بیم‌های خود درباره فرصت‌ها و تهدیدهای فناوری جدید را ندارد.
داگلاس نورث، جان جوزف والیس و بری وینگاست در کتاب «خشونت و نظم‌های اجتماعی» (انتشارات روزنه، ۱۳۹۶) توضیح می‌دهند که رفتار حکومتی طبیعی – بخوانید حکومت غیرمدرن – در مقابل فناوری، اسکیزوفرنیک است. ائتلاف مسلطی که بر ساختار قدرت و رانت‌های اقتصادی توزیع‌شده در حکومت طبیعی مسلط هستند، فناوری را دوست دارند از آن جهت که سبب افزایش بهره‌وری و تولید اقتصادی بیشتر می‌شود و سهم ائتلاف مسلط از کل ارزش خلق‌شده را افزایش می‌دهد. همین ائتلاف مسلط اما از فناوری بیم دارد از آن جهت که ورود فناوری به خلق سازمان‌های جدید و ترکیب متفاوتی از ارزش و رانت در اقتصاد منجر می‌شود. ساختار سازمانی حکومت طبیعی همواره بیم از آن دارد که سازمان‌هایی خلق شوند که ائتلاف مسلط نتواند از پس آن‌ها برآید. بنابراین، ائتلاف مسلط همواره در رابطه‌ای اسکیزوفرنیک با فناوری به‌سر میبرد. از طرفی فناوری برای خلق قدرت بیشتر و انعطاف در برابر مسائلی که در سیر طبیعی جوامع پیش می‌آیند – نظیر افزایش جمعیت، نیاز به اشتغال بیشتر، ضرورت تولید منابع بیشتر برای موازنه در برابر قدرت‌های خارجی و … – ضروری است و از سویی دیگر، فناوری می‌تواند قدرت برهم‌زدن تعادل‌های شکل‌گرفته در ساختار قدرت را داشته باشد. هر قدر فناوری، پیشروتر و دارای عواقب ناشناخته‌تری باشد، میزان ترس افزایش می‌یابد و رابطه با آن اسکیزوفرنیک‌تر می‌شود.
@fazeli_mohammad
لینک منبع
