راهنمای سفر به کشمیر بهشت روی زمین
راهنمای سفر به کشمیر ،نزدیکترین مکان به بهشت
در این مطلب قصد داریم اطلاعات و دانستنیهای جالبی درباره کشمیر و همچنین راهنمای سفر به کشمیر و آنچه برای یک سفر خاطره انگیز به این نقطه از جهان ،باید بدانید در اختیار شما قرار دهیم.پس در این سفر با ما همراه باشید.
کشمیر از دیرباز به‌عنوان نزدیکترین مکان به بهشت مشهور بوده است. مشهور است که موسی(ع) قوم خود را از مصر به آنجا هدایت کرده است. طبق نقلی این سرزمین حتی مورد دیدار حضرت سلیمان قرارگرفته و این پیامبر معبدی را در قله تخت سلیمان بنا نهاد است. هرودوت در 3500سال قبل از میلاد نیز به سرزمین کشمیر اشاره کرده است.
سرچشمه سه رودخانه بزرگ سند (ایندوس) پنجاب و جهلم در این سرزمین قرار دارد و این مسئله در حکم رگ حیاتی در اقتصاد کشاورزی پاکستان به شمار می‌رود. زیبایی و جاذبه باصفای آب و هوایی، وفور نعمت و طراوت خاص، موجب آن شده که این بهشت روی زمین در طول ادوار و قرون، مورد تهاجم اقوام و قبایل قرار گیرد.
دانستنیهای جالب درباره کشمیر
1-کشمیر کجاست؟
کشمیر ناحیه‌ای است کوهستانی که در شمال غربی شبه‌قاره هند و در دامنه کوه‌های هیمالیا قرار گرفته است . قله کی2 که دومین نقطه مرتفع کره زمین است (بعد از اورست) در این منطقه قرار دارد. آب‌وهوای آن به دلیل موقعیت جغرافیائی و شرایط کوهستانی معتدل و بسیار مطبوع است و در هنگام بهار سراسر خطه کشمیر از گل پوشیده می‌شود.
2-فرهنگ و زبان منطقه چیست؟
زبان رسمی و دولتی کشمیر، اردو است هیچ ایالتی در بیست و هفت ایالت هند، غیر از کشمیر، زبان اردو، زبان رسمی نیست. زبان رسمی در دانشگاه‌ها و مدارس عمدتاً انگلیسی و گاهی هم اردو است. کشمیر به خاطر مناظر زیبا و میراث فرهنگی غنی از سوی اقبال لاهوری به ایران صغیر معروف شد.
3-ایالت های کشمیر (جغرافیای منطقه)
کشمیر منطقه‌ای است در شمال‌غربی شبه جزیره‌ی هند و ایالت‌های مختلف آن تحت کنترل هندوستان، پاکستان و جمهوری خلق چین است.
-ایالت جامو و کشمیر
حدود ۱۰۱٬۴۳۷ کیلومتر مربع وسعت دارد و تحت کنترل هندوستان است. پایتخت تابستانی آن سرینگر مرکز تاریخی منطقه و پایتخت زمستانی آن جامو است. سرینگر یا سرینگار شهری است در ایالت جامو و کشمیر هندوستان واقع در هیمالایای غربی. این شهر در دره کشمیر و بر دو کرانه رود جِهلوم قرار گرفته و پایتخت تابستانه دولت ایالتی جامو و کشمیر است.
شهر سرینگر حدود دوهزار سال پیش بدست شاه پراواراسِنا بنیاد نهاده شد. این شهر در قدیم با نام‌های فارسی «شهر کشمیر» و «شهر» نامیده می‌شد. ولی نام باستانی هندی آن که بعدها دوباره رواج یافت سرینگار یا سریناگار بوده است. ریشه این نام را از سری (شکوه) و نگار (شهر) دانسته‌اند.
-ایالت کشمیر آزاد
این منطقه که تحت کنترل پاکستان است از مظفرآباد با مساحت ۵٬۶۱۹ کیلومتر مربع و ایالت گلگت بلتستان با مساحت ۷۲٬۴۹۶ کیلومتر مربع تشکیل می‌شود.
کشمیر آزاد جنوبی‌ترین قسمت کشمیر است. این منطقه از شرق هم‌مرز با ایالت هندی جامو و کشمیر، از غرب با منطقه فدرالی خیبر-پختونخوا، از شمال با ایالت گلگت-بلتستان (در گذشته مناطق شمالی) و از جنوب با ایالت پنجاب پاکستان است. مساحت آن ۱۳٬۲۹۷ کیلومتر مربع و جمعیت آن حدود ۴ میلیون نفر است.
آنچه باید در سفر به کشمیر بدانیم/ راهنمای سفر به کشمیر
کشمیر حدود 500 سال است که یکی از مقاصد مهم گردشگران، مسافران حرفه‌ای و بَک پَکِرهاست. از امپراطوران مغول تا مهاتما گاندی و سِر پل مک کارتنی مهمانان این منطقه‌ی زیبا در شمال شبه قاره‌ی هند بوده‌اند. فکر می‌کنید دلیلش چیست؟ بهتر است با ما همراه باشید تا بیشتر با کشمیر آشنا شوید. ما به شما می‌گوییم که کجا بروید و چه زیبایی‌هایی در سفر به کشمیر منتظرتان است.
راهنمای سفر به کشمیر – روز اول: پرواز به دهلی نو
کشمیر در شمال غربی شبه قاره‌ی هند و جزو ایالت جامو و کشمیر است. از آنجایی که این ایالت تحت کنترل دولت هند اداره می‌شود باید برای رفتن به این منطقه ابتدا به دهلی برویم. دهلی یکی از بزرگ‌ترین شهرهای هندوستان است و بخش کوچک‌تر شهر یعنی دهلی نو را احاطه کرده. وقتی به دهلی برسیم ممکن است در نگاه اول از بزرگی آن شوکه شوید. به هر حال اینجا پایتخت هندوستان است؛ هر چیزی که فکرش را کنید از سنت تا مدرنیته، در اینجا خواهید دید.
در نقشه‌ی زیر موقعیت ایالت کشمیر نسبت به هند نشان داده شده.
بعد از استراحت، گشت نیم روزه‌ی ما شروع می‌شود. به هر حال قبل از رفتن به منطقه‌ی کشمیر باید دهلی را هم دید. به سراغ قلعه‌ی سرخ (Red Fort) می‌رویم. نام دیگر این قلعه لال قلعه (Lal Quila) است و میراث با ارزشی از دوران حکمرانی مغول‌هاست. در سال 1638 میلادی شاه جهان (همان کسی که دستور ساخت تاج محل را برای همسرش داد) پایتخت حکومت را از آگرا به دهلی منتقل کرد. سپس دستور داد قلعه‌ی سرخ را بسازند.
لال قلعه کنار رود یامونا است و با دیواری از سنگ‌های قرمز محصور شده. دیواری با طول 2/5 کیلومتر و ارتفاع آن از 16 تا 33 متغیر است.
ساخت قلعه‌ی سرخ 9 سال طول کشید و بالاخره در سال 1648 میلادی تمام شد.
به سراغ مقبره‌ی همایون در خیابان نظام الدین می‌رویم. این مقبره از جاذبه‌های مهم و اصلی دهلی نو است و عموما به افراد توصیه می‌شود قبل از رفتن به تاج محل به مقبره‌ی همایون سر بزنند. همایون دومین پادشاه امپراطوری مغول هندوستان یا گورکانیان هند بود و مقبره‌اش بهترین نمونه از معماری اوایل مغولان هند است. همسر همایون ایرانی بود و بعد از رفتن به حج لقبش حاجی بیگم شد و در نهایت دستور به ساخت مقبره‌ی شوهرش را داد.
معمار مقبره‌ی همایون ایرانی بود: شخصی به نام میرک میرزا غیاث. او به امر حاجی بیگم همسر ایرانی همایون مقبره را ساخت.
آخرین جاذبه‌ای که در دهلی می‌بینیم، بنای یادبود مهاتما گاندی است؛ محل نگهداری خاکستر مهاتما گاندی. سکویی چهار گوش ساده که به نام راج گت (Raj Ghat) شناخته می‌شود و در میان پارکی قرار گرفته. همه‌ی شخصیت‌های مهم سیاسی که به هند می‌آیند برای ادای احترام باید به راج گت بروند. هر ساله روز سی ام ژانویه، روز شهید (همان روزی که گاندی در سال 1984 ترور شد) به یاد پدر ملی هند گردهمایی در این محل برگزار می‌شود.
برای دیدن راج گت باید بدون کفش وارد شوید. هندی‌ها پا برهنه بودن را نوعی احترام می‌دانند.
راهنمای سفر به کشمیر – روز دوم: سریناگر، شهری برای کارت پستال
امروز بعد از صرف صبحانه به فرودگاه دهلی می‌رویم. قرار است از دهلی به شهر سریناگر پرواز کنیم. افرادی که به این شهر می‌روند درباره‌اش می‌گویند: «کوهستان‌های پوشیده از برف، جاده‌هایی دو طرفش درخت‌های چنار است و دریاچه‌ی معروف «دال لِیک» با آن چهره‌ی آرام و دوست داشتنی‌اش. به شهر زیبای کارت پستالی خوش آمدید: سریناگر».
ایالت جامو و کشمیر در شمال غربی هندوستان است و دو مرکز دارد: شهر جامو مرکز زمستانی و شهر سریناگر مرکز تابستانی.
پس ما به مرکز تابستانی جامو و کشمیر می‌رویم. سریناگر در تاریخش بارها و بارها مرکز پایتخت حکومت‌های مختلف بوده، اما ویژگی مهمی که هر مسافر از این شهر یاد می‌کند لبخند دائمی اهالی شهر است.
از سریناگر به سانمارگ (Sonamarg) می‌رویم: منطقه‌ای کوهستانی و زیبا و پوشیده از برف. اینجا را جواهر کشمیر می‌دانند و در لیست مکان‌های بازدیدی کشمیر رتبه‌ی اول را دارد. «اولین یخچال طبیعی زندگی‌ام را اینجا دیدم.» این را یکی از مسافران سانمارگ می‌گوید. البته به جز یخچال‌های طبیعی، آبشارها و برکه‌ها چشم انتظار ما هستند. امروز در هتل کوهستانی این منطقه سکونت می‌کنیم تا برای برنامه‌ی بازدیدی فردا آماده شویم.
سانمارگ یعنی علفزار طلایی که در منطقه‌ی گاندربال کشمیر قرار گرفته.
راهنمای سفر به کشمیر- روز سوم: زیبای خفته‌ی کشمیر
قله‌های برفی، دره‌هایی با شکل خارق العاده و باغ‌های سیب؛ همه‌ی این‌ها را در سانمارگ خواهیم دید.
تا هنگام عصر وقت داریم تا طبیعت زیبای سانمارگ را ببینیم؛ طبیعتی که به گفته‌ی مسافران زیبای خفته‌ی کشمیر است.
راهنمای سفر به کشمیر- روز چهارم:گشت در کوهستان و اسب سواری
کشمیر هدیه‌ی خدایان به هند بود. این منطقه برای اسب‌سواری بی نظیر است به خصوص وقتی دسته جمعی به اسب سواری برویم. ما هم تا حوالی ظهر وقت خواهیم داشت تا در کوهستان‌های منطقه اسب سواری کنیم. سپس به دریاچه‌ی دال (Dal Lake) می‌رویم؛ قلب سریناگر. بعضی از افراد معتقدند که دال لیک ارزشمند‌ترین دارایی سریناگر است. این دریاچه که با خانه‌های قایقی‌اش شناخته می‌شود میزبان ما در روز چهارم سفرمان هستند. با قایق‌های کوچکی به اسم شیکارا روی دریاچه می‌گردیم. شیکارا سمبل کشمیر است درست مثل گاندولا که نمادی از شهر ونیز به شمار می‌رود. مهم‌ترین کاربرد شیکارا برای حمل و نقل است، البته ماهیگیری و برداشت گیاهان دریاچه از دیگر استفاده‌های این قایق چوبی و بلند محسوب می‌شود.
خانه‌های قایقی چوبی روی دریاچه
همانطور که اشاره کردیم، اقامت ما روی خانه‌ی قایقی (House Boat) است. این خانه‌ی قایقی با داشتن استخری در کنار قایق، مرکز ماساژ و پشتیبانی 24 ساعته پذیرای ما خواهد بود. اینترنت رایگان در همه‌ی اتاق‌ها قابل استفاده است و شما می‌توانید از تفریحات و ورزش‌های آبی هم استفاده کنید. این خانه‌ی قایقی موقعیت خوبی در دریاچه دارد و شما به راحتی می‌توانید از مناظر اطراف لذت ببرید.
شیکارا وسیله‌ی نقلیه‌ی ساکنان دال لیک است.
به طور کلی خانه‌های قایقی چوبی دال لیک با ظرافت تمام و توسط استادکاران خراط ساخته و تزئین می‌شوند. در اتاق‌های این خانه‌ها می‌توانید هنر دست این استادکاران را ببینید. غذاهایی که هم در خانه‌های قایقی سرو می‌شوند محلی و دست پخت خود گردانندگان خانه‌های قایقی است.
دستفروش‌های دریاچه‌ی دال مایحتاج ساکنان خانه‌های قایقی را می‌فروشند.
راهنمای سفر به کشمیر- روز پنجم: گشتی در دریاچه‌ی دال و نگین
امروز را به گشت روی دریاچه‌های دال و نگین ادامه می‌دهیم. دریاچه‌ی نگین (Nigeen Lake) را بخشی دریاچه‌ی دال می‌دانند که با راهی باریک به آن متصل شده. بازارچه‌های شناور محلی از جاذبه‌های این دریاچه‌ها است که به آن‌ها سر می‌زنیم.
شاید شما هم اسم پارچه‌ی کشمیری را شنیده باشید. بعد از گشت روی دریاچه به سراغ کارگاه‌های ریسندگی و بافت پارچه‌ی کشمیری می‌رویم. کشمیر با میراث غنی فرهنگی‌اش شناخته می‌شود و خانه‌ی تکنیک‌های طراحی و هنری منحصر به فرد است. تکنیک‌هایی که طی قرن‌ها ساخته و پرداخته شده‌اند. رسیدن به مقام استادی در بافت پارچه‌ی کشمیری نتیجه‌ی سال‌ها تلاش و آموزش است. البته این شغل نسل اندر نسل بین بافنده‌ها ادامه داشته و دارد. جنس شال‌های کشمیری از پشم، ابریشم و الیاف گیاهی است.
در بهار زمانی که بزهای منطقه‌ی کشمیر در حال از دست دادن پوشش زمستانی‌شان هستند، پشم چینان دست به کار می‌شوند و پشم آن‌ها را می‌چینند. نتیجه‌ی ریسندگی پارچه‌ای نرم، لطیف، سبک و زیباست که کیفیت بی‌نظیری دارد.
نوبت سر زدن به جزیره‌ی چهار چنار (Char Chinar) رسیده. این جزیره که با نام‌های چار چیناری، Lopa Lank و Rupa Lank شناخته می‌شود داخل دریاچه‌ی دال قرار گرفته. به این خاطر به جزیره چهار چنار می‌گویند که در چهار طرفش درختان چنار رشد کرده.
بعد از دیدن جزیره‌ی چهار چنار با قایق‌های شیکارا به خانه‌های قایقی برمی‌گردیم و استراحت می‌کنیم.
راهنمای سفر به کشمیر – روز ششم: دیدن باغ‌های کشمیری شالیمار و موغال
بعد از آن همه قایق سواری به سراغ باغ‌های سریناگر می‌رویم. باغ‌های زیادی در این شهر هستند که دو تای آن‌ها معروفند: باغ شالیمار و باغ موغال.
باغ موغال به دستور شاه جهانگیر پادشاه گورکانی هند ساخته شد.
البته این باغ شباهت‌های زیادی به هم نامش در دهلی دارد. کوه‌های پوشیده از برف در پشت باغ و دریاچه‌ی دال در روبروی آن نمای جالبی را برای بازدیدکنندگان باغ موغال بوجود آورده.
در سال 1916 میلادی باز هم شاه جهانگیر دستور ساخت باغی داد به اسم شالیمار. او این باغ را برای همسرش نور جهان ساخت. باغی که امروزه تبدیل به پارکی برای استفاده‌ی عموم شده.
هر دو باغ براساس طرح چهار باغ ایرانی طراحی و اجرا شده‌اند.
بعد از دیدن باغ‌های شالیمار و موغال به سراغ گلشن همدانیه و مسجد جامع 1000 ساله‌ی سریناگر می‌رویم. گلشن همدانیه باغ و مقبره‌ای است متعلق به نواده‌ی سر سلسله‌ی نقشبندیه. این مسجد جامع از معروف‌ترین مسجدهای سریناگر است و البته یکی از قدیمی‌ترین‌ها. تقریبا دو تا سه ساعت زمان میبرد تا از این مسجد بازدید کنیم. فضای آرامش بخش این مسجد برای نشستن و فکر کردن مناسب است و البته یک قسمت جداگانه هم برای کودکان و زنان دارد تا به راحتی بنشینند و لذت ببرند.
وقت سوغاتی رسیده /سوغاتی‌های کشمیر
بعد از این همه بازدید بهتر است به سوغاتی‌های کشمیر بپردازیم. تراشیدن ظروف سنگی از صنایع دستی و قدیمی کشمیر است، بازارهای زیادی هم برای فروش آن‌ها وجود دارد. تقریبا تمام مردم کشمیر برای کوبیدن و درست کردن ادویه و غذا از ظروف سنگی استفاده می‌کنند و شما به ندرت خانه‌ای را پیدا می‌کند که اثری از ظرف سنگی نداشته باشد. ظرف سنگی با دست تراشیده می‌شود و همین ویژگی ظرف‌ها را متمایز کرده.
قالی کشمیری، جواهرات و زیورآلات، ادویه‌های تند و زعفران، چای سبز و پیراهن‌های زنانه و بلند (Ferin) از دیگر سوغاتی‌های این منطقه است. شما با خریدن هر کدام از آن‌ها می‌توانید مطمئن باشید که یادگاری خوبی از کشمیر خواهید داشت. یک سوغاتی قیمتی می‌خواهید؟ شال شاتوش بخرید. این شال از آنتیلوپ تبتی گرفته می‌شود؛ نوعی غزال که در دامنه‌های هیمالایا زندگی می‌کند.
راهنمای سفر به کشمیر-روز هفتم: اقامت در هاوس بوت‌ها روی دریاچه
امروز هم باز در هاوس بوت دریاچه‌ی دال هستیم. وقت آزادی خواهید داشت تا استراحت کنید. هر چند ما به شما پیشنهاد می‌کنیم که اطراف دریاچه گشت بزنید و از مناظر زیبای اطراف لذت ببرید.
روز هشتم: روز آخر و بازگشت به ایران
بالاخره با خاطراتی خوش از سرزمین کشمیر به ایران باز می‌گردیم.
بخش دیگری از زیبایی‌های کشمیر
گردآوری و تنظیم: دالاهو
لطفا در نشر دانسته هاي خود کوشا باشيد.چنانچه اين مطلب به نظر شما جالب و مفيد بود آن را از طريق شبکه هاي اجتماعي زير با دوستان خود به اشتراک بگذاريد.
برداشت و استفاده غيرتجاري از مطالب اين وب‌سايت، با ذکر منبع آزاد است.
